Misafir Kalemler

Dini hükümlerin tespiti için edille-i şer’iyye dediğimiz 4 kaynağa bakılır. Bunlar: 1) Kitap (Kur’an) 2) Sünnet (hadis) 3) İcma (başta sahabenin, sonra ulemanın ittifakı) 4) Kıyas (ilk üçünde çözülemeyen vakaların benzer vakaya benzetilerek kıyas edilmesi) Bunlarda işin ehli olan ulema ki başta 4 mezhep imamı ve müçtehitler tarafından yapılmalıdır. Eğer bir mesele kitap ve sünnette belirlenmiş ve kaideleri tesis edilmişse …

Makale, ailenin Müslüman için bir sığınak ve küçük bir cennet olduğunu vurguluyor. Cennetin Kur’an’da çoğul olarak zikredilmesi, kişinin ailesinin de dünya hayatındaki cenneti olduğuna işaret ediyor. Kadının en büyük güzelliği, şefkati ve İslami ahlakla süslenmiş olmasıdır. Kadınlar, ihlas ve şefkat açısından erkeklerden üstünken, sefahatte ise erkeklere yetişemezler çünkü hatalarının bedelini çok daha ağır öderler. Erkek için sadakatsizlik, eşine saygı göstermemek, onu hor görmek ve nafakasını ihmal etmektir. Ebedi saadet ve dünya mutluluğu için en önemli çözüm, İslami ahlak ve dini terbiyedir. İslam’daki evlilik bağı, dünyada ve ahirette devam eden kutsal bir bağ olarak ele alınmıştır.

Makale, Hucurat Suresi 12. ayeti temel alarak gıybetin ne olduğu, zararları ve istisnaları hakkında bilgi vermektedir. Ayette gıybet, ölü kardeşinin etini yemek gibi çirkin bir eylem olarak tanımlanır. Gıybet eden kişi hem aklını, hem kalbini, hem de vicdanını bozar; sosyal hayata ve medeniyete zarar verir. Gıybetin en çok düşmanlık, kıskançlık ve inat sahibi kişiler tarafından kullanılan alçak bir silah olduğu vurgulanır. Bazı durumlarda (adalet arayışı, evlilik hakkında bilgi verme ve açıkça günah işleyen kimseleri uyarmak) gıybet caiz olabilir. Gıybet eden kişi, Allah’tan af dilemeli ve helallik istemelidir. Sonuç olarak, İslam’da gıybet büyük bir günah olarak kabul edilir ve bundan kaçınmak gerekir.

Makale, Risale-i Nur’un Kur’an’dan aldığı iki temel esas olan şefkat ve tefekkür kavramlarını ele alıyor. Şefkat, insanın kalbini Rahîm ismine götürürken, tefekkür Hakîm ismine ulaştırır. Kadınların aile içindeki rolü vurgulanarak, anneliğin ve dini terbiyenin çocuğun karakter gelişimi üzerindeki etkisi anlatılıyor. Anne sevgisi, çocuğun ruh sağlığı açısından vazgeçilmezdir ve telafisi mümkün olmayan bir etkisi vardır. İslam’da kadınların terbiyesi toplumun temel taşı olarak görülür; anneler çocuklarına dini eğitim vermeli, evlerini birer medrese haline getirmelidir. Kız çocuklarının eğitimi önce ailede başlamalı, ardından medrese eğitimiyle pekiştirilmelidir. Hz. Hatice'nin, Peygamber Efendimizin (ASM) üzerindeki tesiri anlatılarak kadınların İslam’daki konumu vurgulanıyor. Son olarak, ihlâs ve şefkatin İslami hizmetin temel unsurları olduğu ve bu değerlerin en doğru şekilde yönlendirilmesi gerektiği ifade ediliyor.